Witamy na stronie Federalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Stacje na drodze do zjednoczenia Niemiec – chronologia
Sfałszowane wybory, fala uciekinierów o niespotykanym wymiarze oraz masowe demonstracje doprowadziły w roku 1989 do załamania się aparatu władzy Niemieckiej Republiki Demokratycznej.
Sfałszowane wybory, fala uciekinierów o niespotykanym wymiarze oraz masowe demonstracje doprowadziły w roku 1989 do załamania się aparatu władzy Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD). Po ustąpieniu ze stanowiska pierwszego sekretarza partii przez Ericha Honeckera w dniu 18 października i upadku muru berlińskiego rozpoczął się w listopadzie 1989 r. proces zjednoczenia. Chcielibyśmy przypomnieć Państwu kilka najważniejszych wydarzeń z tego czasu:
13 listopada 1989 – Drezdeński szef lokalnych struktur SED, Hans Modrow, został upoważniony przez Izbę Ludową do misji tworzenia nowego rządu. Podczas trwających już od wielu miesięcy poniedziałkowych demonstracji na transparentach pojawiają się także hasła „Niemcy zjednoczoną ojczyzną” („Deutschland einig Vaterland”).
3 grudnia 1989 – Pod naciskiem „dołów” partyjnych SED biuro polityczne oraz komitet centralny SED ustępują z funkcji.
19 grudnia 1989 – Kanclerz Federalny Helmut Kohl (CDU) składa swoją pierwszą oficjalną wizytę w NRD. W Dreźnie jest przyjmowany z owacjami. Słychać wszędzie nawoływania „Helmut, Helmut” oraz „Deutschland einig Vaterland”.
15 stycznia 1990 – 2000 demonstrantów szturmuje centralę Stasi w Berlinie Wschodnim. 100.000 osób demonstruje przed budynkiem.
28 stycznia 1990 – Przedstawiciele starych i nowych ugrupowań politycznych NRD dogadują się w sprawie utworzenia rządu przejściowego. Udział w nim mają brać udział także przedstawiciele grup społecznych, którzy uczestniczyli w okrągłym stole.
1 lutego1990 – Premier Hans Modrow przedkłada Izbie Ludowej koncepcję zjednoczenia Niemiec, bazujących na militarnej neutralności i strukturach federalnych.
18 marca 1990 – W NRD mają miejsce pierwsze wolne wybory. Zdecydowanie wygrywa konserwatywna koalicja z CDU na czele.
12 kwietnia 1990 – Pierwsza, wybrana w wolnych wyborach Izba Ludowa wybiera premiera. Został nim Lothar de Maiziere (CDU).
23 kwietnia 1990 – Bońska koalicja rządowa uzgadnia zasady umowy państwowej na temat unii walutowej.
18 maja 1990 – Podpisanie umowy państwowej o unii gospodarczej, walutowej i społecznej. Dla kanclerza Kohla są to „Narodziny wolnych i zjednoczonych Niemiec”.
1 lipca 1990 – Unia walutowa wchodzi w życie. W NRD obowiązują marki zachodnioniemieckie. Na wewnętrznej granicy Niemiec zniesiona zostaje kontrola paszportowa.
2 lipca 1990 – W Berlinie Wschodnim rozpoczynają się negocjacje na temat drugiego traktatu państwowego – traktatu zjednoczeniowego.
22 lipca 1990 – Izba Ludowa aprobuje ustawę o ponownym wprowadzeniu podziału na kraje związkowe w NRD.
23 sierpnia 1990 – Izba Ludowa decyduje o przystąpieniu NRD do Republiki Federalnej Niemiec z dniem 3 października.
24 września 1990 – NRD występuje z Układu Warszawskiego.
1 października 1990 – Niemcy uzyskują pełną sewerenność. Obostrzenia prawne aliantów dotyczące Berlina tracą moc z dniem 3 października.
3 października 1990 – O północy przy dźwiękach „Pieśni o Niemczech”na maszt Reichstagu w Berlinie wciągnięta zostaje czarno-czerwono-złota flaga. Setki tysięcy świętują Zjednoczenie Niemiec na ulicach Berlina i innych miast w Niemczech.